"Operacja Vinci" - Sesja Original War

[Mart]

Kiedy reszta poszła spać Sergiej widząc Ninę czytającą Bilbie podszedł do ogniska i wziął w końcu kawał mięsa. Nic nie mówiąc do kobiety siadł po drugiej stronie ogniska i zaczął jeść.

[Witcher]

Archanioł przebudził się. Nina zobaczywszy to szybko odrzuciła biblie. Archanioł to zobaczył
- Zwariowałaś? Wiesz co to jest? - wziął biblie z ziemi, otrzepał z kurzu i pocałował w okładkę.
Nina ogłupiała. Odwróciła się i ogrzewała przy ognisku.
Archanioł podszedł do Pereza, który o dziwo nie spał i zaczął podziwiać jego nowy naszyjnik. Spytał czy czegoś mu brakuje do dalszej rozbudowy bazy..

[Serpent]

Nie umiecie się bawić, w jeden dzień nawaliliście 2 strony w temacie. A miało być 3 posty dziennie. Proponuje zacząć od nowa i wywalić "spamerów".

Olaf po całym dniu spędzonym w labie zbudował tajemnicze urządzenie bazujące na radioaktywności rozbitego syberytu. W wyniku rozbicia syberytu powstawał Moryt, najsilniej promieniotwórczy pierwiastek. Olaf wyszedł wieczorkiem z laboratorium i zauważył dwie postacie przy ognisku. Nie wzruszony ruszył dalej. W gęstych krzakach znalazł małpoluda w którego wycelował wiązkę. Małpa usmażyła się w kilka sekund z potwornym wrzaskiem który obudził cały obóz.

[Mart]

Majonez naspamował 11 postów dzisiaj a jest gammasterem ja przekroczyłem limit o 1 post myślę że trzeba zmienić trochę reguły to tyle

[Witcher]

Nie umiecie się bawić, w jeden dzień nawaliliście 2 strony w temacie. A miało być 3 posty dziennie. Proponuje zacząć od nowa i wywalić "spamerów".

Zmiana w regulaminie. Pkt dotyczący tego co tak Serpent loffcia zostaje zniesiony. Można pisać ile wlezie, nie widzę problemu.

- Co to ku**a było?! - wrzasnął Archanioł - Meyer coś ty do cholery zrobił... to go usmażyło? Niech to szlag..
Można by było zastosować to w walce z najemnikami- pomyślał.

[Gwrhkhsh]

- Ale że co, ja? - mruknął w pół śpiący Meyer, któremu - jak sądził - również wydawało się, że coś słyszał.
- Nie wiem o co ci chodzi, poruczniku. Ja śpię - sapnął. Obrócił się na drugi bok i znów zasnął.

[Maniek]

-Ku*wa Panowie, a jak to jakiś atak? Może wyjdziemy po cichu z bronią i sprawdzimy co się dzieje? - Powiedział Meksykanin.

Może osobny dział w którym nie nalicza postów by nam się przydał?

[Witcher]

Wybacz, mylą mi się osoby Meyera z Olafem.

- To raczej nie atak, chyba, że kosmitów. Ale sprawdzić można.
Obok usmażonego truchła stał Olaf, widocznie badał jego ofiarę.
- Co to miało być?! - Zapytał Archanioł.

[Mart]

Sergiej nie był zainteresowany całą zaistniałą sytuacją. Gdy ujrzał Ninę wróciły do niego wspomnienia z Moskwy. Ciągle patrząc się na zdjęcie swojej zmarłej dziewczyny wspominał wspólne chwilę, po kilku minutach odszedł od ogniska i wpełzł do swojego namiotu po czym zmęczony szybko zasnął.

[Serpent]

Olaf stał w milczeniu, gdy dookoła rozlegały się pytania. Potem odwrócił się i powiedział:
- To jest pierwsza prehistoryczna broń biologiczna, która usmaży każdą żywą komórkę.

Następnie powoli udał się do laboratorium gdzie ukrył broń w metalowej skrzyni.

[Witcher]

Dzień 4. Godzina 6:00 Archanioła budzi komunikat z bazy Freedom.
- Poruczniku Sparrow, tu Major Gorki. Jak wygląda sytuacji w Vinci?
- Witam, Majorze. Skończyliśmy wstępną budowę. Wszystko zawdzięczamy naszemu inżynierowi. Jednak prace stoją, otóż nie mamy już surowców a spadające tu skrzynie nie mają potrzebnych nam surowców. Przyda się trochę stali..
- Spokojnie Towarzyszu Poruczniku. Przewidzieliśmy to, że zrzuty w waszym rejonie są słabe. Wysyłamy wam dwa transportowce wypełnione skrzyniami i zostawimy wam jeden czołg. Póki co nie możecie liczyć na posiłki ze strony żołnierzy...
- ..Spokojnie, Panie Majorze. Do naszego oddziału dołączyła pewna rosjanka - Nina Yunusow. Póki co to nam wystarczy.
- Dobrze więc, za parę godzin dotrze konwój. Bez odbioru.
- Baza Vinci, bez odbioru.



- A więc trzeba wziąć się do roboty.. ehhh - Archanioł nie był zadowolony tym, że oddział znów musiał pracować. Póki co nie zamierzał nikogo budzić, było wcześnie, a roboty też było mało. Poszedł do składu aby wyrzucić puste skrzynie i zrobić miejsce dla tych z konwoju.

[Mart]

Sergiej wstał chyba najwcześniej. Słońce dopiero wyłaniało się na wschodnim niebie. Szybko założył buty i poszedł do warsztatu z którego wypchał swój pojazd. Nie chciał budzić reszty warkotem silnika więc wypchał go na znaczną odległość od bazy i wyjechał w celu poszukiwania skrzyń. Wjechał na łąkę odległą o 5km od bazy. Znalazł tam kilka paczek które bez wahania zapakował na pojazd. Nie miał niestety na nim zbyt wiele miejsca więc musiał wracać do bazy. Miał nadzieję że w skrzynkach znajdzie przydatne części do ukończenia swojego pojazdu.

[Maniek]

-No i nici z ryb - Powiedział Perez gdy dowiedział się, że ma przyjechać dostawa do Vinciego.
Juan miał spytać Sergieja o to czy chce jakieś modyfikacje w fabryce, lecz gdy zajrzał do środka budynku to w środku nikogo nie było, więc ruszył w stronę Olafa, by spytać się czy trzeba przebudować coś w labolatorium.

[Nitek]

Nina zdążyła zauważyć, ze te całe Przymierze, to całkiem zgrana paczka. Przez chwilę nawet myślała, żeby porzucić ambicje zemsty na Rosji i żyć w jako takim spokoju. Szybko jednak "chwile słabości minęły" i znów zaczęła kombinować jak tu udupić ruskich. Wiedziała również, że sama nic nie zrobi. Czas zacząć podlizywać się drużynie, bo to na ich pomoc najbardziej liczy. Zaczęła od najmniejszych rzeczy - postanowiła pomóc Sergiejowi w pracach nad pojazdem, mimo tego, że nie wygląda na takiego, co potrzebuje pomocy. Póki Sergiej jest poza bazą, można zrobić coś innego - w bazie brakuje drewna na ognisko, więc czas pobawić się w drwala. Nina chwyciła za siekierę i poszła w las.

[Mart]

Kiedy Sergiej wrócił do obozu. Większość drużyny była już na nogach i pracowała. Sergiej podjechał do warsztatu i zaczął wyjmować paczki. Miał ich 5 i wszystkie były z rosyjskimi oznaczeniami. W pierwszych dwóch znalazł tylko medykamenty i jakieś dziwne rzeczy do badań naukowych. W jednej było sporo narzędzi potrzebnych do budowy budynków.W dwóch ostatnich w końcu znalazł to po co wyjechał. Trzy duże płachty stali oraz stalowe pręty były mu niezwykle potrzebne. Iwanowicz od razu wziął się za robotę i miał nadzieję że do popołudnia skończy pracę nad wieżyczką.